Urwisko Kira

Shyanne

Gryf cofnął się gwałtownie widząc jak zmierza ku niemu Saksa rzucona przez Michaela. Gdy Shanti ugryzła go w nogę wzleciał jeszcze wyżej w powietrze, a dziewczyna zaczęła spadać w przepaść. Drugiej dziewczyny na razie nie dostrzegł, była bowiem schowana w jaskini, co było bardzo dobrym wyjściem. Kotołaki mogły zobaczyć, że zwierzę leci w ich stronę. Gryf, albo jak się miało zaraz okazać - gryfica ominęła ich szerokim łukiem i usiadła na wielkim gnieździe z dwoma nie mniejszymi jajami. Wszystko było jasne - samica nie chciała zrobić nikomu krzywdy, bała się tylko o swoje maleństwa. Przygotowała się jednak do następnego ataku trwając w przekonaniu, że chłopak i dziewczyna chcą zaatakować jej młode.

Michael

Chłopak dojrzał gniazdo. Spojrzał na gryfice jak sie okazało. A jak spojrzał? Jakby mu miały oczy wystrzelić z orbity. Wysunął ręce przed siebie i pomachał nimi na znak że nic nie ma zamiaru zrobić jej dzieciom. Poprostu odszedł kilka kroków patrząc jej w oczy.

Imagination

Mała Imi siedziała nadal na górze nie chcąc odważyć się zrobić czegokolwiek. Rzadko kiedy miała okazję rozmawiać ze starszymi kotołakami, tak - kotołakami, nie kotołaczkami. Nie ufała im tak bardzo, nie wiedziała czy jakoś się różnią wiele czy też nie. Obserwowała również całą sytuację z nowym - Michaelem, jak to udało jej się usłyszeć. Gdy zobaczyła ogromnego gryfa, źrenice momentalnie się powiększyły. Ojj... Takiego czegoś jeszcze nie widziała. Ale teraz nie wiedziała na czym polega dana sytuacja. Czemu wszyscy chcą zrobić temu stworzeniu krzywdę?
- Zostawcie ją! Nie róbcie jej krzywdy! - Krzyknęła swoim dziewczęcym głosikiem również zauważając jaja w wielkim gnieździe. Przełknęła ślinę i wpatrywała się w tego całego... Michaela czy jak mu tam było. Nie pamiętała xd. Wstała na nogi, odłożyła torbę i zaczęła kierować się w stronę gniazda. Co jakiś czas niepewnie schodząc po półkach skalnych czy kryć się w szczelinach.

Shyanne

Odwołuję kolejkę! Piszcie normalnie!

Gryfica już przymierzała się do ataku, gdy zauważyła podbiegającą do niej Imagination. Uspokoiła się trochę czując, że ta nie ma złych zamiarów. Tak jej się przynajmniej wydawało, ale zamierzała sama się o tym przekonać. Michael był oddalony i jak na razie się nie ruszał, dobrze, Avi dla zwierzęcia całkowicie niewidoczna i spadająca Shanti, której jak widać nikt nie chciał pomóc. Za pół minuty spadnie z hukiem na kamienną skałę i jeśli nie umrze, będzie miała połamane wszystkie kości. Sama nie była w stanie się uratować, ktoś musiał jej pomóc.
Jak na razie gryfica usadowiła się na gnieździe i uważnie śledziła każdy ruch dziewczynki. Jeden błąd, a mogła to przypłacić życiem. Mogła też uzyskać przychylność stworzenia, co było naprawdę wielką nagrodą. Mając tak potężne stworzenie po swojej stronie można wiele osiągnąć.

Michael

Chłopak widząc spadającą Shanti szybko pobiegł w strone gdzie miała spaść i wyskoczył w powietrze aby złapać ją w locie. Ciekawiło go co ma zamiar zrobić ta mała. No ładnie pakowała sie w niebezpieczeństwo.

Avi

Przez chwilę siedziałam, tak samo jak poprzednio. W pewnym momencie wychyliłam się lekko i rozejrzałam dookoła. Zobaczyłam Michaela i Shanti, jak spada. Miałam nadzieje, że chłopak ją złapie. Zrobiła bym wszystko, żeby moja siostra była bezpieczna.

Shanti

Spadłam dokładnie w ręce Michaela... -Ym... D... Dzięki... -powiedziałam odwracając wzrok troszkę zawstydzona całą sytuacją myślałam że sama sobie poradze a wpadłam w ramiona takiemu chłopakowi... Michaelowi... Co samo w sobie nie było takie złe... <XD>

Avi

Wielki kamień spadł mi z serca. W pewnym momencie nie mogłam wytrzymać i wybiegłam. Nadal płakałam, ale to były łzy szczęścia.

Shanti

Zeskoczyłam z rąk Michaela i podeszłam do siostry przytulając ją... -Spokojnie... przecież żyje... -zaśmiałam się...

Imagination

Ech... To ja już tej kolejności nie rozumiem T.T Weźmy na prawdę się ogarnijmy i podpasujmy pod Shy...

Imi w końcu udało się dojść na równy poziom z poziomem, na którym znajdowało się gniazdo. Wystarczyło jej przejść parę kroków i stała by twarzą w twarz z potężną gryficą. Przełknęła cicho ślinę i stanęła w miejscu. Na chwilę spojrzała stworzeniu w oczy, aby potem lekko pochylić głowę, wbić wzrok w ziemię i czekać na jego reakcję... Mała zawsze uczona była szacunku do wszystkiego co żyło..

Avi

-Ale tyle brakowało.-Powiedziałam i zaczęłam się jej przyglądać, czy jej się coś nie stało.-Gdyby nie Michael, nie wiem co bym zrobiła.-Spojrzałam na Michaela i podeszłam do niego.-Dzięki, jak mogę ci się odwdzięczyć?. Uratowałeś mi siostrę.-Dodałam kolejne parę słów, spojrzałam Michaelowi w oczy.

Shanti

Przewróciłam oczkami... -No już no już... -podeszłam do niej jak i do Michaela...

Avi

Odsunęłam się kawałek i spojrzałam na siostrę. Niby co ona miała na myśli, tych słów. Podrapałam się po głowie i nadal patrzyłam na Shanti, była ciekawa co powie dalej.

Shanti

Spojrzaam na nią nie wiedziałam co powiedzieć chciałam tylko żeby przestała się martwić...

Avi

Hmm.. rozmyślałam nad słowami siostry. Na początku, myślałam, że zmierza w innym kierunku.-Obiecuje, że będę się mniej martwić.-Oznajmiła i położyłam rękę na klatce piersiowej i stanęłam prosto. Mówiąc tak jakby przyrzeczenie.