Urwisko Kira

Michael

Chłopak sie uśmiechnął.
- Jedno słowo a nie będziesz musiała ich słuchać - powiedział.
- Tylko nie pozwolisz mi zakazać abym dawał ci prezenciki - dodał z łobuzerskim uśmiechem.

Avi

Uśmiech nie znikał mi z twarzy, przymknęłam oczy.-Mówiąc, że nie chcę słuchać komplementów to znaczy, że nie chcę ich słuchać tak na okrągło.m A prezenty to swoją drogą.-Powiedziałam, nadal miałam zamknięte oczy, cieszyłam się, że jestem z tym chłopakiem z którym chciałam być.

Michael

Chłopak sie uśmiechnął jeszcze raz.
- Oczywiście...czyli że to przyjmesz? - spytał a z marynarki wyjął podłużne pudełeczko. Otworzył je a w środku był naszyjnik z literką "A". Naszyjnik był srebrny nie dlatego że nie miałkasy ale on poprostu wolał srebro od złota. Literka takze była złota lecz jej obramowanie było złote i literka miała w sobie 6 diamencików. Uśmiechnął się do niej niewinnie. Ubrał sobie kapelusz na głowe ponieważ był na ogonie.

Avi

-Wiesz ja tak nie umiem, przyjmować prezentów.-Powiedziałam z uśmiechem na twarzy i usiadłam koło niego.-Nie zrozum mnie źle, ale ja tak nie potrafię.-Dodałam, i spojrzałam na Michaela.

Michael

Chłopak nie odpuszczał.
- A pamiętasz jak uratowałem twoją sis? - spytał i pokazał na Shan.
- A ty powiedziałaś że jesteś mi winna przysługe a więc...- powiedział i podał jej naszyjnik w ręke po czym swoimi palcami zamknął jej dłoń.
- Przyjmij to...jeden raz - powiedział z uśmiechem.

Avi

-No tak, masz rację.-Powiedziałam i podałam naszyjnik Michaelowi, żeby mi go założył. Odwróciłam się i odgarnęłam włosy.-Ale tylko jeden raz.-Dodałam, i uśmiechnęłam się do siebie.

Michael

Chłopak posłusznie założył jej naszyjnik na szyje. Kiedy go zapiął uśmiechnął sie.
- Już - powiedział z uśmiechem. No cóż on taki był i sie chya zmienić nie da.

Avi

Gdy Michael zapiął naszyjnik, odwróciłam się w jego stronę i uśmiechnęłam. Po chwili jednak pocałowałam go w usta i posłałam mu serdeczny uśmiech.

Michael

Chłopak sie zdziwił troche ale ok. Poprawił kapelusz i spojrzał w niebo. Reszta na urwisku jakoś sie zawiesiła ciekawe czemu...Chłopak także posłala jej uśmiech lecz czuły i ciepły.

Avi

-Nie wiesz jak bardzo cieszę się, że cię mam.-Powiedziałam i też spojrzałam na chwilę w niebo. Na moment, spojrzałam w dół urwiska. Uśmiech nie znikał mi z twarzy.

Michael

Chłopak sie uśmiechnął.
- Oj a ja co? Wydaje sie że jestem spokojny nie? Nie wiesz co sie dzieje w moim środku - powiedział i sie zaśmiał. Co dziwne jego ogon zawinąłsie w kłębek nie słuchając go po czym sie rozwinął tak szybko jak bat i było słychać strzał podobny do tego z bata.

Avi

Spojrzałam na ogon Michaela.-A powiesz mi co takiego, tam się dzieje?-Zapytałam wesołym głosem, po chwili spojrzałam w oczy Michaela. Chciała bym usłyszeć prawdę, żeby mnie nie okłamał, lecz chyba nie dostrzegę tego w jego oczach. Czy usłyszę prawdę czy kłamstwo?

Michael

Chłopak spojrzał na swój ogon. No cóż może z jego oczu nie dało sie czytać lecz on mówił prawde.
- Sam nie wiem. Chyba coś mi ogon szwankuje. Nie słucha mnie, jakby poprostu miał swój rozum - powiedział a ogon znów strzelił jak bicz. Chłopak ręką go trzepnął a ten sie uspokoił. Hmm... dziwne...

Avi

-Hmm...Szwankuje? A powiesz mi co się dzieje w twoim środku?-Zapytałam raz jeszcze, to było wiadome, że nie dam spokoju dopóki nie usłyszę prawdy. Może naprawdę było coś nie tak z jego ogonem?

Michael

- Co sie dzieje w środku? Nic takiego poprostu cie ciesze - powiedział.
- Jak głupi - dodał z uśmiechem. Mówił prawde bo on kłamać nie będzie kłamał Avi.