Urwisko Kira

Kotro

Spojrzałem na nią. Wspinaczka... Jeszcze nigdy jej nie próbowałem, ale trzeba w końcu spróbować. Zacząłem się wspinać. Chwytałem jedną szczelinę, a później następną i tak w kółko.
- Daleko na górę?

Michael

Chłopak sie uśmiechnął do Avi.
- Poniekąd w jakichś 50% - powiedział i sie uśmiechnął. O mówili o muzyce? No tak zaraz i Michaelowi zbierze sie na śpiewanie. Słysząc przepiękną smutną muzyke usmiechnął sie zamykając oczy. Tiaaa ta muzyka była kojąca. Po chwili i jemu sie coś przypomniało. Otworzył oczy dalej stojąc obok Avi i zaśpiewał:
-
Hold my hand, feel the touch of your body cling to mine
You and me, makin’ love all the way through another night
I remember you and I walking though the park at night
Kiss and touch, nothing much, let it blow just touch and go

Love me more, never leave me alone by house of love
People talk, people say what we have is just a game
Oh, I’ll never let you go, come here girl
Just got to make sweet love ‘til the break of dawn... - znał tą piosenke na pamięć a mimo to uwielbial ją.

To dla zainteresowanych co zaśpiewał.---> Click!

Shanti

Wspinając się byłam już wysoko zapomniałam nawet o tym że jestem w spódniczce dośięgającej przed kolana... -Nie Kotro nie daleko... -Zatrzymałam się i spojrzałam na tamtych... -A wy nie idziecie ? No chodźcie... -powiedziałam nawet nie dając im czasu na odpowiedź puściłam do niech oczko i zaczęłam dalej się wspinać... Poczekałam chwilę na Kotro...

Avi

Na jej twarzy, były nadal rumieńce. Te 50%, to i tak sporo.-Piękna piosenka i pięknie śpiewasz.-Powiedziałam, przysłuchując się piosence i wpatrywałam się w jego piękne, czerwone oczy. Spojrzałam na chwilę na Shanti. Chyba to był ten, który się jej podoba.

Kotro

Po chwili wspinaczki byłem już koło niej. Wypuściłem powietrze z ust. Zacząłem kontynuować wspinaczkę. Była trochę męcząca, ale dało się wytrzymać. Już widziałem cel.

Shanti

-Ląd *w* A nie to chyba powinno inaczej brzmieć... -zaśmiałam się idąc za nim...
Również widziałam góre i nasz cel *.* ...

Kotro

Po paru minutach byłem na górze. Było ciężko, ale się udało. Ech...
- I jestem...- Wyszeptałem do siebie.
Spojrzałem na Shanti i podałem jej rękę, jakby potrzebowała pomocy XD.

Shanti

Skorzystałam z pomocy Kotro i również weszłam, tam melodie słychać było jeszcze lepiej.... Nuty powoli przepływały mi przez uszy... A ja wpatrzona byłam w jej centrum...

Michael

Chłopak puścił oczko do Avi i uśmiechnął sie łobuzersko.
- Chodź idziemy na góre...chyba że wolisz tu zostać - powiedzial z uśmiechem.
- Jest jeszcze drugie wyjście, moge cie tam zanieść - powiedział mając dalej uśmiech na twarzy. Poprawił kapelusz i spojrzał w góre.

Ikuto

Na górze stałem ja grając na skrzypcach i Yoru siedzący na pokrowcu do nich... Nuty te były śliczne i wyraźne... Nagle usłyszałem jakiś szelest który dochodził z brzegu urwiska... Zauważyłem Shanti i Kotro po czym zrzucając Yoru z pokrowca schowałem skrzypce...

Kotro

Uśmiechnąłem się do naszego skrzypka. Westchnąłem.
- Witaj.- Powiedziałem do Ikuto spokojnie. Dziwiło mnie to, że tak szybko schował skrzypce. Patrzyłem raz to na Ikuto, raz to na Shanti.

Ikuto

-Taaa... Hej... -powiedziałem zamykając pudełko i zakładając pokrowiec na ramie...

Michael

Chłopak spojrzał na Avi. Uśmiechnął sie łobuzersko i spojrzał w góre.
- Trzymaj sie!! - powiedział i już dziewczyna była trzymana w tali przez Michaela. Ten podbiegł w sekundzie do ściany i zacząłsie na nią wspinać jedną, jedyną ręką i nogami do pomocy. Musiał jakoś trzymać Avi. Na szczęście złapał ją tak aby nic ją nie bolało. No tak on był taki że był delikatny lecz zanadto silny. Po niedługiej chwili znaleźli sie na górze zanim ta zdążyła zemdleć widząc wysokość. Postawił ją obok siebie dalej od urwiska aby czasem nie spadła w dól niechcący czy nie zemdlała na widok takiej wysokości. Uśmiechnąłsie do niej nonszalancko po czym przeniósł wzrok na nowego.
- No siem - powiedział z uśmiechem.

Ikuto

-Siem... ?-powiedziałem nie wiedząc czy mówie poprawnie... Ale tam... Spojrzałem po przybyłych wcześniej nie znanych mi kotołakach w sumie dalej ich nie znałem...

Kotro

- No skoro już się przywitaliśmy, ja jestem Kotro./- Powiedział spoglądając mu w oczy. Czasami jak komuś patrzę w oczy, to po prostu czytam z nich. Z nim tak nie ma. Nie widzę nic co można byłoby odczytać.